नियम कानुन बनायाले ,सबै कि लागन्छ ।
गल्तिकि सजाया दिन्या,अपराध भागन्छ ।
समाज बन्याकाे हुन्छ ,नियम कानुन ।
बनेका नियम कानुन ,सबैले मानुन ।
संविधान नियम कानुन ,राजामा राख्याकाे ।
अधिकार जनताका हात ,जनताले माग्याकाे ।
दुई सय अठतिस बर्षाे, शासन ढाल्दियाे ।
नेपालमा गणतन्त्र आयाे ,राजालाई फाल्दियाे ।
जनताका चेलाचेलि ,याे देश चलाउन्या ।
जनताइ हुन राजा मान्या ,जनताइ हुन ढलाउन्या ।
एक राजा हटायाे देश ,अधिकार खाेसदिन्या ।
आफुनाइ माैउजैाउ पालि ,जनता शाेषदिन्या ।
अइल त गाउँ गाउमा राजा ,तिनराेइ हुकम ।
उइबेला भाउताउ थेइन ,अैइल त खुब छन ।
गाउका राजा चढन्या गाडि ,कतिब हुन्छ खर्च ।
कति ब याेजना खाना ,काे अरन्छ सर्च ।
गाउका राजा आफै छन ,आफुनाइ डाेजर ।
आफ्नाे गाउँ बनाउनाकि ,थाेक्काइ त साेच अर ।
जिल्लाकाे सदरमुकाम ,झिक राजा बस्याका ।
कसेरि खानु हाे भुणि ,कम्मर कस्याका ।
काव गयाे बाेल्या कुरा ,भन्थ्या स्माट सिटि ।
भाउ साच्चि हाेइजान्छ भुणि ,खालि तालि पिटि ।
बजारकाे फाेहर उसाेइ ,उसाइछन पाइप ।
बजार ब्यबस्थित अरलाे ,भुणन्थ्याब हाइब ।
उनरि लैइ बहार छ ,चढाइ छनैइ गाडि ।
उनरिलैइ भुणि लागि ,बजेट हात पाणि ।
प्रदेशका ठुला राजा ,ढुक्कले बैइरन्या ।
साच्चि देश भक्त जसा ,कालाे काेट पैइरन्या ।
चिल्ला गाडि चिल्ला कुरा ,ठाउँ ठाउमि दिनाछन ।
भत्ता खाइ सत्ता खाइ ,तलब लैइ लिनाछन ।
प्रदेश तिनरा हात ,तिनराेइ शासन ।
नाता गाेता सबै भरि ,बाध्याकाे आशन ।
श्रिपेच नहाल्या राजा ,केन्द्रमा बस्याका ।
कुर्सी कस्या पाइन्या भुणि खुव घुणा धस्याका ।
सबै भया राजाइ राजा ,काे कैइखि टेद्दाइन ।
जनताकाे मतलब छैन ,कमिसन हेद्दान ।
माैउ पाल्याे आफुनाइ पाल्याे ,पाल्याे नाता गाेता ।
जनताका काे धेकन्छ ,कानाइनिका लाेता ।
याे देश राजाकाे भयाे ,राजाकि छ बस्ति ।
यिनैछन कानुनका माली ,यिनरि छ मस्ति ।
देशमा एक राजा खान्थ्याे ,अैइल हजार भया ।
राजाकाे ब्यपार हुन्थ्याे ,किन्या बजार भया ।
गाउघर चेलि बलत्कार केही हुन्न निसाप ।
कैइ राजाले कति खायाे ,केही छैन हिसाब ।
खाना नपाइ कति जनता ,भाेगले मद्दाछन ।
ठाउँ ठाउमा भयाका राजा ,आफ्नाे पेट भद्दाछन ।
काब गया विमान खान्या ,का गया सुन खान्या ।
जनता लाई सजाया छ ,कमाइ नुन खान्या ।
संविधान बनायाकाे ,यिनै लेखा रैछ ।
मेरा देश नेपालमा ,नसाेच्याकाे भैछ ।
इति राजा पाल्ल भणि,जनता लागेका छन ।
यिन नेता बिदेश गैइ, भिख मागि आउना छन ।
गरिबकि न्याय निसाप ,काइगया हुनैन ।
यइ देशका राजा जति ,कानुन छुनैन ।
संविधान बन्या पछा ,जनताकाे शासन ।
aamकाेइ सुणन्या हाेइन ,यिनरा भाषण ।
यिन नेताका काण्डै काण्ड , खाना पेट भरि ।
जनताकि आश मातरै ,बिकालैइमा मरि ।
शर्णार्थि बनायाे बेच्याे ,अर्काका देशमा ।
देश लुट्याकाे यिनैले हाे , नेताका भेषमा ।
गरिब जनता सहिद हुन्या ,बगाउन्या रगत ।
नेपाल देश लुटि खायाे ,राजनित्या भगत ।
लेखक डडेल्धुरा अनपा ७ का शाहित्यकार तथा कवि र पत्रकार पनि हुन ।
